KURULTAY’DAKI BiRLiĞiMiZ VE COŞKUMUZ  HAYALLERiMiZi GERÇEK KILACAK

Öncelikle Şunu Söylemek İstiyoruz: BAŞARDIK!..

Şişli Merkezi’nde bir pankart ve bayrak dalgalanıyordu 3-4 Ocak günlerinde. Yalnızca Kent Kültür Merkezi’nin duvarından sarkan bir bayrak değildi. Ve yalnızca o bayrağı dalgalandıran esen rüzgar değildi.

Şişli Kent Kültür Merkezi’nde yüzlerce Dev-Genç’linin coşkulu kalbi, devrim için açılan kızıl bir pankart gibi asıldı şehrin tüm camlarına. Ve üzerine KURTULUŞA KADAR SAVAŞ yazdık sarı renklerle. Yürüdüğümüz sokaklar ve attığımız sloganlarda dalgalandı bayraklarımız. İnsanların yüzünde bir gülümseme daha açıldı. Zulmün yüreği biraz daha titredi.

Bir işe giriştik. Bir hayal kurduk. Tüm Türkiye’den, örgütlü olduğumuz her yerden delegelerle buluşmak, bir kurultay örgütlemek istedik. Dev-Genç olarak kurultay yapmak istedik, çünkü büyük bir amacımız var. Ülkemiz gençliğini tartıştırmak, Dev-Genç’in politik mücadelesine katkı sağlamalarını ve kendilerinin de katılmalarını sağlamak, görüş almak, onları dinlemek; tartışmak ve politikalarımıza buna göre yön vermek.

Halkın AKP faşizmi karşısında ezilmesine, horlanmasına her gün biraz daha fazla insanın kanıyla ülkemiz sokaklarının kirlenmesine karşı; devrim için yanan yüreklerimiz var. Bu halk için siper olacak bedenlerimiz var. Tüm umutsuzluğa karşı biz varız. 45. yılında Dev-Genç’liler var.

Kurultay salonu pankartlarla donanmıştı. Berkin’in büyükçe bir resmi hemen sağda üst tarafta bizi selamlıyor. Ve ekranda onun karşısında Dev-Genç’in 45 yıllık silüeti Berkin’le gözgöze. Sıkılı yumrukları havada ant içiyor.

Ama salonda biraz boşluklar da var.

Tabi ki kurultayımız olumlu, olumsuz tüm yanlarıyla bizimdir. Ve her şeyi bizim emeğimiz belirledi.

O yüzden kapsamlı bir değerlendirme yapmamız gerekiyor.

Kurultaydan çıkarmamız gereken en önemli ders; daha fazla çalışmamız gerekliliğidir. Anadolu illerinden katılımın, geçen sefer yapılan kurultaylara göre daha fazla olduğunu gördük. Ama bölgelerdeki küçük illerden neredeyse kimse yoktu. Bu da aslında illere yeterince eğilmediğimiz ve orada ki öğrenci gençliği ikna etmediğimizi gösteriyor.

İstanbul’daki öğrenci gençlik içinde aynı şey geçerli. Katılım ikinci gün daha fazla olsa da. Özellikle ilk gün sonrası yapılan çağrılarla ve kısa süreli bir çalışmayla kurultaya hazırlandığımız görülüyor. O zaman şu gerçeği görmeliyiz. Gençlik içinde çalışma yaptığımızda sonuç alıyoruz ve önümüzde çok büyük bir Dev-Genç potansiyeli var. Bu hem Anadolu hem de İstanbul için geçerli. Önemli olan bizim yaklaşımımız ve daha örgütlü bakmamız.

Yani kurultay kitlesel anlamda hedeflerimize ulaşamadığımız bir çalışmaydı. Her il ve birim kendini bu konuda eleştirmeli ve çalışma tarzını kurultaya bakışını yeniden gözden geçirmelidir.

Ama her şey dolu dolu salonlar değildir. O yüzden gönül rahatlığıyla “BAŞARDIK” diyoruz.

Çünkü çok şey öğrendik. Tartıştık.

Kurultay her açıdan öğreticiydi ve bunu doğrudan bir anlatım biçiminde yapmamaya çalıştık. Yani daha çok kitlelerden söz aldık. Onları dinledik. Kurultaya katılan bir arkadaşımız ‘Her şey çok güzel, bize sorular sorulmasını beklemiyordum. Sadece dinleyeceğiz diye düşünüyordum’ diyor.

Biz yine de yeterli diye düşünmemeliyiz. Daha çok tartışmak ve bu zemini çoğaltmak gerek. Kurultaylarda tartışma ekipleri kurmak, genel metinler üzerinden tartışma saatleri oluşturmak. Mesela parasız eğitim tartışması açmak, Dev-Genç Dergisi Komitesi kurmak ve somut eylem önerileri ve biçimleri çıkarmak bir yöntem olabilir. Belli saatleri buna ayırmak, kurultayı bir gün uzatmak da dahil bizim için daha faydalı ve öğrencileri işimize daha fazla kattığımız bir süreç olacaktır. Böyle yaparak, illerden bu gruplara daha fazla öğrenci katarak somut kararlarımızı daha da arttırabiliriz. Bu çıkarmamız gereken derslerden biriydi.

Bunun için bir dahaki kurultayı beklemeye gerek yok. Meclisler bu konuda bizim hedefimizdir.

Kurultay hayallerimizdir, iddiamızdır.

En büyük iddiamız, öğrenci meclislerini kurmaktı bu kurultayda. Şimdi önümüzdeki her eylem, her politika buna hizmet edecek. 2 günlük 5 oturumda da meclisler konuşuldu tartışıldı. Halk için eğitim mümkün mü derken de yozlaşmayla nasıl mücadele edilmesi gerekir derken de meclisleri konuştuk.

Dev-Gençliler!

Meclis bu kurultayda verdiğimiz en büyük sözdür. En önemli kararımızdır.

Bu sözü öğrenci gençliğe ulaştırmak ve bunun için basit araçları kullanmak zorundayız. Hepimiz kurultay boyunca okullarımızdaki sorunlar hakkında hak gaspları hakkında konuştuk. O halde HAK VERİLMEZ ALINIR ÖĞRENCİ MECLİSLERİYLE KAZANILIR! sloganını gerçek kılmak zorundayız.

Yozlaşan kendi sorunlarından uzaklaşan gençliği ancak meclisler birleştirebilir. Toplulukları, susturulan gençliği, sınav ve disiplin soruşturmaları arasında ezilen gençliği ancak meclisler birleştirebilir ve onlar devrim mücadelesine katabilir.

Dev-Genç’liler!

İşgaller ve boykotlar sürecimizin eylemidir.

Bu eylem biçimlerini öğrenci gençliğin gündemine taşımak. Bulunduğumuz her alanda Dev-Genç meşruluğuyla hareket etmek. Yanlış olanı yıkmak ve yerine meşru olanı yapmak, kurultayımızın ikinci kararıdır.

Haklarımızı bize altın tepside sunmuyorlar. Örgütlenmek hakkımızdır. Her okulda odalarımız olmalı. Ama en “demokrat” okul yönetimleri bile öğrencilere bürokratik işkence yapıyorlar. Öğretim görevlileri, çalışanlar ve öğrenciler arasında duvarlar örülüyor. Bu duvarları meşruluğumuzla kaldırmalıyız. Öğrenciler susuyorsa bile, Dev-Genç susamaz. Fedakarlıkla ve özveriyle adım atacağız ve kazanacağız. Biz örnek olacağız!

Dev-Genç’liler!

Yeni iletişim kaynakları oluşturmak. Kendimizi daha fazla anlatacak araçlar bulmak zorundayız.

Rektörlükler, AKP, YÖK bir çok kurum bir çok yönden öğrenci gençliğin beynini bulandırmak ve yalanlarla doldurmak için 40 yönden saldırıyor. Ama biz bu konuda çok eksik kalıyoruz. Açılan masalardan, dağıtılan bildirilere kadar, her şeyin sayısını artırmak. Yeni medya araçları bulmak, interneti daha yaygın kullanmak ve Dev-Genç Dergisi’ni hızla örgütlemek, aldığımız üçüncü kararımız. Başarmalıyız.

Dev-Genç’liler!

Yozlaşmaya karşı Hasan Ferit’in sesi olmalıyız.

Yozlaşma düşmanımızın en güçlü silahlarındandır. Gençliğin hayatını ve kampüsleri değiştiriyorlar. Yeni alışkanlıklar yaratıyorlar. Buna karşı halk kültürünü sahiplenen ve yayan her şeyi sahiplenmeli ve okul yönetimlerinin hedeflerini boşa çıkartacak alternatifler yaratmalıyız.

Film günleri, müzik dinletileri, öğrencileri bireyci kültürden koruyacak düzenli toplantılar ve faaliyetler örgütlemek. Alternatif şenlikleri çoğaltmak kurultayımızın dördüncü kararıdır.

Dev-Genç’liler!

Daha fazla şey sayabilir, daha fazla karar ortaya koyabiliriz. Ama tüm konuşulanları özetlemek değil amacımız.

Hayallerimizi gönüllerinde hissedenler, kurultaya katılamayan Anadolu’nun küçük illerinden ve ilçelerinden Dev-Genç’liler ve illerden kurultaya gelen her delege kendini Dev-Genç’in sorumlusu olarak hissetmeli ve önümüzde ki görevleri başarmalıdır! Kurultay kararlarımızı hayata geçirmeliyiz!

Halkımıza ve şehitlerimize verdiğimiz bir devrim sözü var! Kurultaydaki birliğimiz ve coşkumuz tüm hayallerizi gerçek kılacak. O zaman da gönül rahatlığıyla “başardık” diyeceğiz.

Bu kavga yılında sesimizin Anadolu’dan, İstanbul’a dalga dalga yayılacağına ve ülkemizi Dev-Genç naralarının saracağına inanıyoruz.

Herkese başarılar!