Devrimin ve savaşın sorunları, hiçbir şemaya, programa ve taktiğe sığdırılamayacak kadar büyük ve değişkendir.

Örgütlenmeler, programlar, tüzükler, taktikler, yeni çalışma biçimleri, yeni politikalar ve hemen herşey devrim yürüyüşünü hızlandırmak, engelleri aşmak, tıkanıklıkları ortadan kaldırmak ve devrime biraz daha yaklaşmak içindir.

Halk kitlelerine önderlik edecek, onları devrime götürecek bir örgüt, açmazlarını, tıkanıklıklarını veya eski tarz örgütlenmeler ve çalışma tarzlarıyla yeni açılımlar sağlayamadığını, kitlenin savaşını yükseltemediğini gördüğünde, kendini yenileyebilmeli, eski tarzını ve örgütlenme biçimini, gerektiğinde “artık eskimiş eşyadır” diyerek bir kenara itebilmeli, yerine yenilerini koyabilmelidir.

Örgütlenme biçimlerinin, programların, tüzüklerin, politik taktiklerin varlık nedeni mücadelenin ve savaşın ihtiyaçlarıdır.

Savaşın her anını yöneten parti, düşman güçlerinin neleri başarıp, nerede başarısız olduğunu, kendi güçlerini, eksik ve olumluluklarını iyi değerlendirmek zorundadır.

Düşmana, hangi cepheden, nasıl vuracağını, bu vuruş için asıl ve yedek güçlerin neler olduğunu göz önünde bulundurarak vuruş noktasını saptamak ve bu vuruşla hangi sonuçları alabileceğini bilmek zorundadır.