Halk Meclisi, halkın, tüm sorunlarını ve çözüm yollarını tartıştığı tüm katılanların eşit söz hakkına sahip olduğu, ortak kararlar aldığı, kararları yine karar alanlar, yani halk tarafından hayata geçirildiği bir halk örgütlenmesidir.
Halk Meclisi, halkın insanca, onurlu bır yaşam için oluşturduğu bir örgütlenmedir. Halka karşı olan güçlere, bu güçlerin  baskılarına, yasaklarına, zulmüne karşı halkın çıkarlarını savunmak için oluşturulur.
Bu köşemizde sizinle halk meclisleri üzerine deney ve tecrübeleri bugüne kadar paylaşırken, bir taraftan da neyi nasıl yapacağımıza ilişkin kafamızda daha somutlanmasını sağlayacağız Halk meclislerinin…
Ülkemizde açlık ve yoksulluğa, baskı ve zulme karşı… halkın birliğini sağlayacak, dayanışmasını örecek, örgütleyecek ve kendi hakları için mücadeleye sevk edecek bir araçtır halk komiteleri ve halk meclisleridir.
Bu yüzden halk meclisleri vazgeçilmez ve önümüzde duran en temel çalışmamız olmalıdır.
Her çalışmamızı halk meclislerine hizmet edecek tarzda yaparak, halk meclislerini pratiğimizde somutlamalıyız.
Bu haftaki yazımızda halk meclislerine geçmişte neden ihtiyaç duyulduğuna ilişkin bazı bilgileri paylaşmak ve geçmiş deneyimlerimizle bugüne ışık tutmak istiyoruz.

1990’lı Yıllarda Neden Halk Meclislerine İhtiyaç  Duyuldu?
Bu yıllar gecekondu mahallelerinin yoğun bir şekilde yerleşke haline geldiği yıllardır. Köylerinde geçim kaynakları devlet tarafından talan edilen halkımız göç etmek zorunda kalmıştır.  Çarenin büyük kentlerde olduğunu düşünüp elinde avucunda ne varsa satıp büyük şehirlere gelip devrimcilerin kurduğu gecekondu mahallelerinden  Küçükarmutlu, Gazi, Okmeydanı, Nurtepe, Sarıgazi, 1 Mayıs gibi mahallelere yerleşmişlerdir.
Yoksul halkın sorunları İstanbul’a gelmekle son bulmadı. Ellerinde avuçlarında ne varsa ortaya serip başlarını sokacakları gecekondular yaptılar. Yaptıkları evler defalarca yıkılıp talan edildi. Gözaltına alınmadık kadın, erkek, coplanmadık çocuk kalmamıştır. İlk gecekondu şehidi olan Hüsnü İşeri ve henüz yedi yaşındayken okuduğu okulda panzerin altında kalarak hayatını kaybeden Sevcan gecekondu direnişlerinin sembolü olmuşlardır. Aileleri yoksulluktan kaynaklı köylerinden göç edip gelmişlerdir. Küçükarmutlu’da bir göz gecekonduda yaşarken devrimcilerle tanışıp can güvenliklerini onların alabileceğini görmüşlerdir. Ancak yoksullara bir göz gecekonduyu çok gören faşizmin katil polisleri tarafından her ikisi de şehit edilmiştir. Sonrasın da sorunlar giderek büyümeye başlamıştır. Halkın başta barınma hakkını savunma olmak üzere önlerinde dağ gibi duran sorunlarının çözümü için artık devrimcilerin öncülüğünde örgütlü bir yaşam biçimini hayata geçirmeye başlar. Artık ortak alınan kararla Halk Meclislerini hayata geçirme zamanı gelmiştir.
İlk günlerde halkın elektrik, yol, su, okul vb. sorunlarının çözümü için acil ihtiyaçları için örgütlü bir yapıya gerek duyuldu. Devrimcilerin yönlendirmesi ile her sorunlarını el birliği ile çözecekleri Halk Meclislerini kurdular.
Öncelikle mahallenin acil ihtiyaçlarını belirlediler. Bunlar sırasıyla yol, su kanalizasyon, elektrik, sağlık ocağı, çocukların oyunlar oynayacağı parklar,  halkın ibadet etmesi için ibadethaneleri halk elbirliği ile yapmıştır. Bunun en büyük örneği Küçükarmutlu’ya can kan bedeli karşılığında yapılan Cemevidir.
Halk Meclisinin Küçükarmutlu’daki faaliyetlerinin başında öncelikle yozlaşmaya karşı yapmış oldukları halk mahkemesidir. Ahlaksızlık yapanları Armutlu halkı hep birlikte halk mahkemesinde yargılamış, bu da halkın çok hoşuna gitmiştir. Ahlaksızlık yapanlar mahalle halkının kararıyla mahalleden atılmışlardır.
Halk Meclislerinin yaptığı çalışmalar bununla da sınırlı değildir. Bir sorun varsa Halk Meclisi çözüyor, alınacak kararları Halk Meclisi alıyor. Seçim süreçlerinde kapı, kapı dolaşarak seçimin çare olmadığını anlatıyordu. Halk Meclisi kendi muhtar ve belediye başkanı adaylarını kendi örgütlü yapısı altında alıp hayata geçiriyordu.
Halk Meclisi çalışanları diğer mahallelere de desteğe giderek dayanışma örneği sergilemiştir. Alibeyköy Halk Meclisi’nin Eyüp Belediye başkan adayının çalışmasına destek vermek için Armutlu Halk Meclisi’nin de gittiğini öğrenen katil polis Küçükarmutlu’ya faşistleri örgütleyip göndermiştir.
Mahalleye yönelik faşist saldırıya karşı Halk Meclisi’nde örgütlenen halk direnerek faşistleri mahalleden kovmuştur.
Kadınların her yerde arka plana atıldığı, sadece yemek yapıp evde kocasının sözünden çıkmayacağı dayatmalarına karşı Halk Meclisi kadınların örgütlenmesinin önünü açmıştır. Her alanda kadının ön plana çıkmasını sağlamıştır. Küçükarmutlu’lu kadınlar örgütlenmenin en önlerinde yıkımlarda polis ablukasında, kadın sorunlarında Gülsüman, Şenay, İpek olup tarih yazdılar; tüm kadınlara örnek alacakları bir tarih bıraktılar.
Halk Meclisi halka düzen partilerinin çare olmadığını ve çarenin devrim olduğunu göstermiştir.
Küçükarmutlu’ya giremeyen devlet halklar arasında ayrımcılaştırma çalışmasıyla gündeme geldi.
Bunlardan birisi de Alevi ve Sünni halkın bir arada oturduğu, ölümlerde, düğünlerde hep beraber olan halkın arasına düşmanlık sokmak istedi. Alevi, Sünni sorunu çıkarmak istedi. Gençlerin arasında kavga çıkarıp huzuru bozmak istese de Halk Meclisi Alevi ve Sünni halkından olduğu için çok başarılı olamadı.
Ortaya çıkan sorunlar karşısında Halk Meclisleri tarafından hemen müdahale edilip yapılanların yanlış olduğunu gençleri anlatılarak sorunlar büyümeden çözülmüştür. Halk da sorunlarını Halk Meclisi’yle paylaşıp çözüme kavuşturmuştur.
Armutlu Halk Meclisi ondan fazla şehidin olduğu bu örgütlenmedir.  Hasan Feritleri yetiştirmiştir.
Onların bıraktığı bayrağı taşıyan Hasan Feritler oldular,  yozlaşmaya izin vermeyerek canı pahasına aldığı bayrağı yere düşürmeden taşıdı. Düzen partilerine geçit vermeyen Hasan Feritlerde mirasını onlardan sonra gelenlere bıraktı.
Bu gün Halk Meclisleri ezilen halkın, hak arayan işçinin, emekçinin tutsakların yanında yer almaktadır. Haziran ayaklanması şehitlerini unutmayan Halk Meclisi Berkin, Ali İsmail, Abdullah Cömertlerin, Ahmetlerin, Hasan Feritler için adalet arayanlardır. Hasan Ferit gibi yozlaşmanın karşısında olmaktan vazgeçmemeli, meclislerde örgütlenip mücadeleyi büyütmeliyiz.
Halk Meclislerine halkın ihtiyacı vardır. Her yerde her hak aramasında onların yanında olmanın gerekliliğidir. Halk Meclisiyle örgütlenmeli, adalet aramaktan vazgeçmemeliyiz…
Birlik olmak güçlü olmaktır. Halk Meclislerinde örgütlenelim, birleşelim, güçlenelim…