Bizler mimarlık öğrencileriyiz; bilimsel bilgiden, teknikten ve sanattan uzak, emperyalist şirketlerin arka bahçelerine dönüşen üniversitelerde kendi çabalarımızla doğru yolda yürümeye çalışan mimarlık öğrencileri…

Bizler yeni mezun mimarlarız; mezun olduktan sonra iş bulma derdine düşen, bu dert ile uğraşırken kendini; yeni mezun öğrenciden 5 yıl tecrübe isteyecek kadar, erkekler için askerliğini bitirmeyi, kadınlar için evlenmemeyi şart koşacak kadar, ülkemizde bir elin parmaklarını geçmeyecek kadar üniversite yabancı dil eğitimi verirken, yabancı dili olmazsa olmaz kılacak kadar ve daha nice sayamayacağımız ahmakça senaryosu olan bir komedya içinde bulan yeni mezunlarız…

Bizler kamuda çalışan mimarlarız; kamuda çalıştırılırken bile toplumun çıkarları için değil; bir avuç sömürücünün çıkarlarını savunmaya zorlanan, bu hukuksuzluğa, bu adaletsizliğe sessiz kalmaya zorlanan ve hatta yoksul halk ile düşmanlaştırılmaya çalışılan mimarlarız…

Bizler özel sektörde çalışan mimarlarız; gecekonduları yıkılan yoksul halkın arazileri üzerine zenginlerin tek gecelik eğlenceleri için saatlerce kendimizden fedakarlık ederek binalar tasarlamaya mecbur bırakılan mimarlarız…

Bizler kendi işini yapan mimarlarız; serbest çalışırken bile fikirleri sistemin varolan sınırlarına hapsedilmeye çalışılan mimarlarız…

Bizler en çok da halkız, Anadolu halkının birer parçasıyız.

Bizler feodal arkadaşlıklarımızdan bir araya gelmedik veya salt kendi mesleki sorunlarımız etrafında birleşelim diyerek kendimizi sınırlamadık, halktan soyutlamadık. Anadolu’nun dört bir yanında halk bu düzenin adaletsizliklerinden ne çekiyorsa, biz de payımıza düşeni çekiyor, halkın verdiği mücadelede ise hem mesleki bilgimizle bir mimar olarak, hem de halkın bir parçası olarak mücadele ediyoruz. Halkın sorunlarını, halktan öğrenerek ve halka öğreterek beraber çözmeye çalışıyor, hayalini kurduğumuz dünyayı kendi çözümlerimizle kuruyoruz. Bizleri bir araya getiren bu mücadele, bugün düzenin bize dayattığı adaletsizliğe karşı bir öfkedir.

Bizler eğitim hayatımız boyunca öğretilen teorik bilgilerin hayata geçme aşamasında içinde bulunduğumuz düzenin bize dayatmalarıyla buharlaşıp gitmesine izin vermeyen mimarlarız. Bu yolda kendimize halkı güvenli sular ilan etmiş, dertlerimizin üst çerçevede ortak olmasına rağmen yalnızlaşmaya sürüklendiğimizin farkındalığını arttırmaya çalışan, direnen mimarlarız…

Hepimizin yakın zaman diliminde dilinde, kulağında, zihninde yer etmiş “Kurtuluş yok tek başına ya hep beraber ya hiç birimiz” sloganı ve bu sloganın arkasındaki dayanışma ruhu sessiz bir anlaşmadır adeta aramızda. Oturduğumuz yerden okuyup, yazıp çizmenin samimiyetine inanmayan; mimari ve kentsel konularda gündelik hayat pratiklerini, yerinde, yerlisinden, yerlisiyle öğrenmeyi düstur edinmiş mimarlarız…

Bugün en büyük problemlerimizden olan kentsel dönüşümü, arkasındaki mimarlık-siyaset ilişkisini, gecekondu yaşamını, kentsel ayrışmayı, direniş mekanlarının hikayesini vb. birçok konuyu üst dilden konuşup, tartışmak yerine halkın ağzından dinlemeyi, onlardan öğrenmeyi tercih ediyor, bilgilerimizi paylaşarak, beraber çözüm yolları bulmaya çalışıyoruz. Bizler akademisyenler, kamu çalışanları, özel sektör çalışanları, öğrenciler, yeni mezunlar; özünde halkız.

Biliyoruz ki biz HAKLIYIZ VE BİZ KAZANACAĞIZ…

Halk İçin Mühendislik Mimarlık Dergisi’nin 4. Sayısı Çıktı!

Halkın Mühendis Mimarları, çıkardıkları derginin yeni sayısını 25 Haziran’da bir açıklamayla duyurdu. Açıklamada: “…Elektrik Mühendisleri Meclisi, yeni sömürge ülkemizdeki enerji politikalarındaki büyük soyguna karşı mücadele çağrısında bulunuyor bu sayımızda. Mimar Meclisi, İstanbul Sarıyer’deki Küçükarmutlu Mahallesi’nde düzenleyeceği Mimari Fikir Yarışması ile halk için mimarlık örneklerini büyütmeye çağırıyor tüm mimarları.

Halkın Mühendis Mimarları olarak emperyalizme göbekten bağlı yeni sömürge ülkemizdeki enerji politikalarını ele aldık bir kez daha. Bizler ise bu halk düşmanı politikaların karşısında “Hayatı sosyalist çözümlerle donatacağız” diyoruz. Halkımız enerji tekellerine bağlı değil, kendi elektriğimizi üretebilir, yoksul halka ışık saçabiliriz. Hasan Ferit Gedik Rüzgâr Türbini bir kez daha Küçükarmutlu Mahallesi semalarında dönmekte şimdi. Henüz deneme aşamasında. Ürettiğimiz türbinü geliştirip halka umudun ışığını götürecek mühendisler arıyoruz.

Şenay ve Gülsüman Halk Bahçesi’nde umudumuz Anadolu’ya yayılarak yeşermeye devam ediyor. Ankara’da Hüseyingazi Mahallesi’nde kadınlarla birlikte kurduk yeni halk bahçemizi. Ferhat Gerçek Yürüteci’ni ihtiyacı olan tüm engelli halkımıza ulaştırmanın heyecanıyla yeni atölyeler bulmak için düştük yollara. Bu düzen halkı pahalı ve sağlıksız içme suları tüketmeye mecbur bırakıyor. Buna alternatif olarak su arıtma tesisi hedefliyoruz.” denildi.